Tüberküloz menenjit ve pürülan menenjitli olgularda lenfosit altgrupları ve doğal öldürücü hücrelerin oran ve mutlak sayılarının monoklonal antikorlar kullanılarak saptanması

Abstract

Tüberküloz menenjit ve pürülan menenjitli olgularda lenfosit altgrupları ve doğal öldürücü hücrelerin oran ve mutlak sayılarının saptanması amacıyla yapılan çalışmada; tüberküloz menenjitte mutlak lenfosit sayısında azalma (1764 + 744, p<0.05), Slg pozitif (B) hücrelerinin oranlarında artış (%27.2 + 5.33, p<0.05), T hücrelerinin ve özellikle helper-endüktör altgrubunun oran ve mutlak sayılarında azalma (%36.8 + 6.63, p<0.001; 676 + 362, p<0.005) ve buna bağlı olarak T4/T8 oranında düşüklük (1.09 + 0.23, p<0.001) saptandı. Doğal öldürücü hücrelerin oran larında artış görüldü (%16.5 + 6.14, p<0.05) ve IL-2 reseptör pozitif hücrelerin oran ve mutlak sayılarında bir değişiklik saptanmadı. Tüberkülin deri testi pozitifliği tüberküloz menen jitli olgularda (%22) kontrol grubuna (%90) göre anlamlı olarak düşük bulundu (p<0.01). Bu bulgular daha önce akciğer, plevra ve milyer tüberkülozda elde edilen bulgular ile uyumludur. Diğer ağır tüberküloz formalarında görülen ve tüberkülin deri testi yanıtsızlığının nedeni olarak gösterilen CD16 resep tör pozitif hücrelerin artışı, T4 hücre azalması, tüberküloz menenjitte de saptandı. Olgularda herhangi bir fırsatçı enfeksiyon görülmemesi de bu immünosüpresyonun tüberküloza spesifik olduğunu işaret etmektedir.-53- Pürülan menenjitte ise T, B, T4, T8, IL-2 reseptör pozitif hücrelerin oran ve mutlak sayılarında anlamlı bir değişiklik saptanmamasına karşın, doğal öldürücü hücrelerin mutlak sayılarında bir artış görüldü (336 + 95; p<0.01). Bu bulgular akut bakteriyel menenjitin erken döneminde nonspesifik savunma hücre leri olarak, nötrof illerin yanında doğal öldürücü hücrelerin de rolü olduğunu düşündürmektedir. Pürülan menenjit ve tüberküloz menenjit kalıcı sekeller bırakan yada öldürücü olan ciddi enfeksiyon hastalıklarıdır. Bu enfeksiyonlarda sekellerin ve mortalitenin azaltılması patoge- nezde rol alan hücre ve mediatörlerin rollerinin tam olarak aydınlatılması ile mümkün olacaktır.