Bu öğeden alıntı yapmak, öğeye bağlanmak için bu tanımlayıcıyı kullanınız: http://hdl.handle.net/11452/1876
Başlık: Enkapsüle peritoneal sklerozis gelişiminin önlenmesinde parikalsitolün etkinliği
Diğer Başlıklar: The effects of paricalcitol on the prevention and development of encapsulating peritoneal sclerosis
Yazarlar: Yurtkuran, Mustafa
Gül, Cuma Bülent
Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı/Nefroloji Bilim Dalı.
Anahtar kelimeler: Periton diyaliz
Periton fibrozisi
Parikalsitol
Peritoneal dialysis
Peritoneal fibrosis
Paricalcitol
Yayın Tarihi: 2012
Yayıncı: Uludağ Üniversitesi
Atıf: Gül, C. B. (2012). Enkapsüle peritoneal sklerozis gelişiminin önlenmesinde parikalsitolün etkinliği. Yayınlanmamış uzmanlık tezi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi.
Özet: Enkapsüle sklerozan peritonit (ESP), periton diyalizi (PD) uygulanan hastalarda ortaya çıkan ve tedavisi tam olarak bilinmeyen oldukça ölümcül bir komplikasyondur. Bu çalışmanın amacı; D vitamini benzeri olan parikalsitolün ESP gelişimini önlemedeki etkisini araştırmaktır. Çalışmada, 40 adet üremik olmayan 200-220 gram ağırlığında,albino wistar cinsi, dişi sıçan kullanıldı. Sıçanlar rastgele eşit sayıda dört gruba ayrıldı. Üç hafta süreyle birinci gruba intraperitoneal (İP) 2 mL serum fizyolojik verildi, ikinci gruba 2 mL/ 200 gram serum fizyolojik içinde çözünmüş kalsiyum glukonat (KG) (%0.1) ve etanol (%15) İP verildi. Üçüncü ve dördüncü gruba üç hafta boyunca KG ile birlikte sırasıyla 0.2 mcg/kg/gün ve 0.4 mcg/kg/gün derialtı parikalsitol yapıldı. İP uygulamalar peritonun aynı tarafından yapıldı (sol taraf). Çalışma sonunda tüm gruplara 1 saatlik 25mL %3.86 PD solüsyonu ile periton eşitleme testi yapıldı. Peritoneal sıvı, intrakardiyak kan örnekleri elde edildi ve patolojik inceleme için peritonun İP uygulama yapılmayan tarafı alındı. TGF-ß1 düzeyi periton sıvısından çalışıldı. Her iki tedavi grubunda D/P üre (diyalizat üre/plazma üre), grup 2 ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak düşüktü. Ancak periton morfolojisi ve TGF-ß 1 düzeyleri arasında grup 2 ile anlamlı fark saptanmadı. Bir D vitamini benzeri olan parikalsitolün fibrozisi önlediği daha önce gösterilmiş olsa da, çalışmamızda deneysel EPS örneğinde belirgin faydası gösterilememiştir.
Encapsulated peritoneal sclerosis (EPS) is a mortal syndrome which can be developed in peritoneal dialysis patients. Treatment of ESP is unknown. The aim of the study is to investigate the effects of paricalcitol treatment on regression of EPS. Forty non-uremic wistar albino female rats were used. They were divided randomly into four groups: group 1 (control), 2 mL isotonic saline intra-peritoneally (IP) daily for 3 weeks; group 2 (CG), IP injection of 2 mL/200 g chlorhexidine gluconate (CG) (0.1%) and ethanol (15%) dissolved in saline, daily for 3 weeks; group 3, CG + paricalcitol 0.2 mcg/kg subcutaneously daily for 3 weeks; group 4, CG + paricalcitol 0.4 mcg/kg subcutaneously daily for 3 weeks. At the end, a 1-hour peritoneal equilibration test was performed with 25 mL 3.86% peritoneal dialysis solution. Dialysate TGF-ß1 level was measured and morphological changes of parietal peritoneum were examined. D/P urea was decreased in both of treatment groups compared with group 2. There was no difference morphological changes and TGF-ß1 level between group 2 and treatment groups. Although previous studies was shown that paracalcitol which is a vitamin D analog was able to be prevented fibrosis, in our study, paricalcitol had no benefical effect on ESP.
URI: http://hdl.handle.net/11452/1876
Koleksiyonlarda Görünür:Tıpta Uzmanlık / Specialization in Medicine

Bu öğenin dosyaları:
Dosya Açıklama BoyutBiçim 
329933.pdf684.18 kBAdobe PDFKüçük resim
Göster/Aç


Bu öğe kapsamında lisanslı Creative Commons License Creative Commons