Dirençli malign asiti olan olgularda tünelli peritoneal kateter takılmasının etkinliğinin ve kateter fonksiyonlarının retrospektif olarak değerlendirilmesi

Abstract

Malign asit; çeşitli maliginitelerde periton zarının tutulumu, vasküler permeabilite değişiklikleri, lenfatik drenaj obstruksiyonu, yaygın hepatik metastazlara bağlı hepatik konjesyon ve tümör dokusundan eksudatif sıvı salınımı gibi mekanizmalara bağlı peritoneal kavitede anormal miktarda sıvı birikmesidir. Malign asit sıklıkla sistemik medikal tedaviye dirençlidir. Parasentez işlemi ile hastalarda semptomatik rahatlama sağlanmaktadır. Ancak hızlı sıvı birikimine bağlı sık parasentez ihtiyacı gerekir ve bu durum kanama, enfeksiyon, organ perforasyonu ve fazla sıvı drenajı ile ilişkili hipotansiyon gibi riskleri beraberinde getirmektedir. Ayrıca sık drenaj önemli ölçüde sıvı, elektrolit, protein kaybı ve dehidratasyona neden olabilmektedir. Girişimsel radyoloji departmanınımızda, Ekim 2013-Haziran 2016 tarihleri arasında tünelli periton kateteri yerleştirilen 30 olguya ait veriler retrospektif olarak tarandığında kateterlerin %96'sında fonksiyonunu korunduğu görülmüştür. İki (%6,6) olguda bakteriyel peritonit, bir (%3,3) olguda trakt enfeksiyonu, bir (%3,3) olguda sellülit, bir (%3,3) olguda ise drenaj bozukluğu gelişmiştir. Dirençli malign asit olgularında bu uygulamanın güvenilir ve asit drenajında etkin bir yöntem olduğu ortaya konmuştur.

Malignant ascites is anomalous accumulation of fluid within peritoneal cavity caused by some certain factors as peritoneal membrane involvement, changes in vascular permeability, lymphatic drainage obstruction, diffuse hepatic metastases causing hepatic congestion and secretion of exudative fluid from tumor tissue into the peritoneal cavity. Malignant ascites usually does not respond to medical treatment. Drainage by paracentesis may relief the patients' symptoms, but frequent paracenteses are needed due to excess amount of ascites secretion. This situation may cause bleeding, ascites infection, bowel perforation, and hypotension secondary to excess fluid drainage. Frequent paracenteses may also cause fluid-electrolite imbalance, protein loss and dehydration. As we searched retrospectively the clinical data of 30 patients with malignant ascites treated by tunneled peritoneal catheterisation performed in our interventional radiology suit between October 2013-July 2016, 96% of catheters remained functional during the study. There were two (6,6%) patients with bacterial peritonitis, one (3,3%) patient with tunnel infection, one (3,3%) patient with cellulitis and one (%3,3) patient with drainage problems. These results reveal that performing tunneled peritoneal catheter in patients with resistant malignant ascites is a safe and effective method to be used.