Postmenopozal osteoporozlu kadınlarda kalsitriol, alendronat ve kalsitonin tedavilerinin karşılaştırılması

Abstract

Amaç : Postmenopozal osteoporozda kalsitriol, alendronat ve kalsitonin tedavilerinin kantitatif ultrason indeksi, kemik turnover'ının biyokimyasal belirteçleri ve kalsiotropik hormonlar üzerindeki etkilerini karşılaştırmak. Gereç ve Yöntem: Osteopeni ve osteoporoz kapsamındaki 50-70 yaşları arasında, toplam 56 postmenopozal kadın çalışmaya alındı. Vakalar dört gruba ayrıldılar. Grup l'deki 15 hasta 0,5 µg / gün kalsitriol, grup ll'deki 13 hasta 10 mg / gün alendronat ve grup lirdeki 13 hasta 200 IU / gün nazal salmon kalsitonine ilave olarak 1000 mg / gün kalsiyum tedavisini 6 ay süre ile aldılar. Diğer 15 hasta (kontrol grubu) tek başına kalsiyum tedavisi aldı. Tedavi öncesi ve tedavi sonrasında tüm hastalardan kalkaneal ultrason ile kantitatif ölçümler yapıldı. Sonuçlar Broadband Ultrasound Attenuation (BUA) ve Speed of Sound (SOS) parametrelerinden hesaplanan kantitatif ultrason indeksi ile değerlendirildi. Ayrıca aynı dönemde serum paratiroid hormon, vitamin D3, kalsitonin, osteokalsin, idrar kalsiyum ve idrar kreatinin düzeyleri ölçüldü. İstatistiksel analiz, grup içi ve gruplar arası karşılaştırmalarda, Wilcoxon İşaret test, Kruskall - Wallis test ve Manny -Whitney-u test ile yapıldı. Bulgular : Kantitatif ultrason indeksleri kontrol grubunda % 5.4 ve kalsitriol grubunda % 3.3 azalmasına karşın, alendronat grubunda % 6,8 ve kalsitonin grubunda % 3.5 arttı. Alendronat ve kalsitonin tedavi gruplarındaki yüzde değişiklikler diğer iki grubunkilerden istatistiksel olarak farklı idi. Fakat alendronat ve kalsitonin tedavi grupları arasında istatistiksel farklılık yoktu. Alendronat grubunda idrar kalsiyum ve kreatinin oranı ve serum osteokalsin düzeyleri azalmasına karşın, kalsitriol tedavi grubunda bu parametrelerde artış saptandı. Her iki grupdaki değişiklikler de istatistiksel olarak anlamlı idi. Serum paratiroid hormon ve vitamin D3 düzeylerinde alendronat grubunda artışlar anlamlı idi. Serum kalsitonin düzeyleri sadece kalsitriol grubunda anlamlı arttı. Sonuç: Çalışmamızda alendronat ve kalsitonin tedavilerinin postmenopozal osteoporozda kalsitriol ve tek başına kalsiyum tedavilerine üstün olduğu sonucuna vardık. Fakat alendronat ve kalsitoninin etkileri arasında herhangi bir fark saptamadık.

Objective: To compare the effects of calcitriol, alendronate and calcitonin treatments on the quantitative ultrasound indexes, biochemical markers of bone turnover and calciotropic hormones in postmenopausal osteoporosis. Material & Methods: 56 postmenopausal women aged between 50- 70 years with osteopenia and osteoporosis were included in to this study. The cases were divided four groups. 15 patients in group / had 0,5 µg / d calcitriol, 13 patients in group II 10 mg / d alendronate and 13 patients in group Ill 200 IU / d nasal salmon calcitonin, in addition to 1000 mg / d calcium treatment for 6 months. Other 15 patients only had calcium treatment (control group). In all patients the quantitative measurements were performed with calcaneal ultrasound before and after the treatment. The results of measurements were assessed with quantitative ultrasound index which was calculated from Broadband Ultrasound Attenuation (BUA) and Speed of Sound (SOS) parameters. In addition serum parathyroid hormone, vitamine 03. calcitonin, osteocalcin, urinary calcium and urinary creatinine levels were measured in the same time. Statistically analysis was performed with Wilcoxon Signed Ranks test, Kruscall Wallis test and Manny Whitney - u test in inter and intra group comparisons. Result: Althaugh quantitative ultrasound indexes decreased 5.4 % in control group and 3.3 % in calcitriol group, they increased 6.8 % in alandronate group and 3.5 % in calcitonin group. The percent changes in alendronate and calcitonin groups were statistically significantly different than those of other groups. But there was no significant difference between alendronate and calcitonin treatment groups. While the urinary calcium and creatinine ratios and serum osteocalcin levels of alendronate group were decreasing, these parameters increased in calcitriol two group. The changes in both groups significant statistically. In the other groups there was no difference between these parameters. The increments in serum parathyroid hormone and calcitriol levels in alendronate and calcitonin groups were significant. Only serum calcitonin levels of calcitriol group increased significantly. Conclusion: In our study, we came to the conclusion that the alendronate and calcitonin treatments were superior to calcitriol and alone calcium treatments in postmenopausal osteoporosis. But, we did not determine any difference between the effects of alendronate and calcitonin.