Covid-19 pandemisinin kamu maliyesi ve kalkınma üzerindeki etkisi

Abstract

COVID-19 pandemisi, zamanımızın en büyük sorunudur. Bir halk sağlığı acil durumu olarak başlayan şey, Büyük Buhran'dan bu yana en derin küresel durgunluğa dönüştü. Krizin büyüklüğü, son beş yılda sürdürülebilir kalkınmada elde edilen her şeyi ve daha önceki Binyıl Kalkınma Hedefleri kapsamında elde edilen kalkınma ilerlemelerinin çoğunu tehdit ediyor. Pandemi hepimizi etkilerken, bizi eşit şekilde etkilemiyor. Kriz, ülkeler arasındaki ve ülkeler içindeki mevcut eşitsizlikleri vurguladı ve derinleştirdi. En olumsuz etkisini, halihazırda en yüksek gelişimsel gecikme riski altında olan ülkeler ve gruplar üzerinde göstermiştir. Kriz aynı zamanda mega trendleri de farklı şekillerde etkiliyor. Örneğin, uygulanan kısıtlamalar nedeniyle çevrimiçi çalışmanın büyümesi, ekonominin dijitalleşmesini hızlandırdı ve daha fazla teknolojik yeniliği teşvik etti. Ancak tüm işler çevrimiçi olarak yapılamaz ve yüksek hızlı İnternet'e erişim çok farklıdır. Bu, COVID- 19 krizinin dijital uçurumu ve eşitsizliği şiddetlendirdiği anlamına geliyor. Olumlu tarafı, ekonomik aktivite azaldı ve bununla birlikte sera gazı emisyonları, hava ve su kirliliği azaldı. Bioçeşitliliğin durumu iyileşmiştir. Ancak, doğa ve iklim ekonomik toparlanma sürecinin odak noktası değilse, bu kazanımlar kısa ömürlü olabilir. Kriz ne kadar yıkıcı olursa olsun, aynı zamanda sürdürülebilir kalkınmaya kararlı bir şekilde yeniden yönlendirmek için kurumlarımızı, ekonomik ve sosyal yapılarımızı, davranışlarımızı ve faaliyetlerimizin çoğunu yeniden düşünmek, "olduğundan daha iyi" yeniden inşa etmek için muazzam bir fırsattır. Birçok hükümet krize yanıt verirken cesur ve becerikli adımlar attı ve büyük ölçekli müdahaleler yaptı. Bu, krizden çıkış için iyiye işaret olabilir, ancak bu çıkış yolu sadece daha önce sahip olduğumuz şeye bir dönüş olmamalıdır.

The COVID-19 pandemic is the biggest challenge of our time. What started as a public health emergency has turned into the deepest global recession since the Great Depression. The magnitude of the crisis threatens all that has been achieved in sustainable development over the past five years and much of the development progress achieved under the previous Millennium Development Goals. While the pandemic affects us all, it doesn’t affect us equally. The crisis has highlighted and deepened existing inequalities between and within countries. It’s s had its most adverse impact on countries and groups currently at highest risk of developmental delay. The crisis is also affecting megatrends in different ways. For example, the growth of online work due to imposed restrictions has accelerated the digitization of the economy and spurred more technological innovation. But not all work can be done online, and access to high-speed Internet is very different. This means that the COVID-19 crisis is exacerbating the digital divide and inequality. On the positive side, economic activity has decreased and with it, greenhouse gas emissions, air and water pollution have decreased. The status of biodiversity has improved. However, these gains may be shortlived if nature and climate are not the focus of the economic recovery. However devastating the crisis may be, it is also a tremendous opportunity to rethink, rebuild "better than it is" our institutions, our economic and social structures, our behavior and many of our activities in order to reorient them decisively towards sustainable development. Many governments have taken bold and resourceful steps and large-scale interventions in responding to the crisis. This may bode well for a way out of the crisis, but this way out should not just be a return to what we had before.