Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/11452/2564
Title: Ahlâki olgunluk ve dindarlık arasındaki ilişki
Other Titles: The relationship between moral maturity and religiousity
Authors: Hökelekli, Hayati
Demirci, Emine
Uludağ Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı/Din Psikolojisi Bilim Dalı.
Keywords: Dindarlık
İç‐güdümlü dindarlık
Dış‐güdümlü dindarlık
Din eğitimi
Ahlâk
Ahlâki davranış
Ahlâki olgunluk
Religiosity
Intrinsic religiosity
Extrinsic religiosity
Religious education
Moral behavior
Moral maturity
Issue Date: 10-Nov-2014
Publisher: Uludağ Üniversitesi
Citation: Demirci, E. (2014). Ahlâki olgunluk ve dindarlık arasındaki ilişki. Yayınlanmamış doktora tezi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Abstract: Bu araştırma, Bursa'daki çeşitli okullarda görev yapmakta olan öğretmenlerden tesadüfî olarak seçilen 521 öğretmen üzerinde yapılmıştır. Araştırmanın amacı, dindarlık ile ahlâki olgunluk arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda, dindarlıkla ve din eğitimi ile ilgili değişkenler bağımsız değişken, ahlâki olgunluk ise, bağımlı değişken olarak ele alınmış ve aralarındaki ilişki incelenmiştir. Ayrıca demografik değişkenler (cinsiyet, yaş, sosyo-ekonomik düzey, mezun olunan lise türü ve medeni durum) ile ahlâki olgunluk arasındaki ilişkiler, dini yönelim açısından incelenmiştir. Genel tarama modelinde yürütülen araştırmada, veri toplama aracı olarak, Şengün ve Kaya (2007) tarafından geliştirilen Ahlâki Olgunluk Ölçeği, Allport ve Rose tarafından geliştirilmiş ve Gürses tarafından Türkçeye uyarlama çalışması yapılmış Dindarlık Ölçeği ve araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Anketi kullanılmıştır. Yapılan çalışma sonucunda iç-güdümlü dindarların yüksek bir ahlâki olgunluk düzeyine sahip olduğu, demografik değişkenlerin bu düzey üzerinde anlamlı bir farklılaşma oluşturmadığı, din eğitimi değişkeninin ise, anlamlı bir fark yarattığı tespit edilmiştir.
This study is carried out randomly on 521 teachers who are employing at various schools in Bursa. The purpose of this study is to observe the relationship between religiousity and moral maturity. In the direction of this purpose; the variables between religiosity and religious education are studied as independent variables and moral maturity is studied as a dependent variable. And also the relationship between them is obseved. In addition, the relations between demographic variables (gender, age, sociaeconomic status, marital status, high school graduation…etc) and moral maturity are observed and the religious orientation is taken into consideration also. General scanning method was used in this research; the data has been obtained by "Moral Maturity Scale"developed by Şengün ve Kaya (2007)and, "Religiosity Scale" developed by Allport ve Rose and adapted into Turkish by Gürses and,"Individual Acknowledgement Questionnaire" developed by the researcher. As a result of this study we determine that; intrinsic religious people have a high moral maturity, the demographic variables are not so effective on this high moral maturity and it is determined that the variable of religious education has an effective difference on the subject.
URI: http://hdl.handle.net/11452/2564
Appears in Collections:Sosyal Bilimler Doktora Tezleri / PhD Dissertations

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
389548.pdf1.38 MBAdobe PDFThumbnail
View/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons