Cemal Şakar’ın denemeleri

Abstract

Cemal Şakar, 1980 sonrası Türk hikâyeciliğinde isminden söz edilen bir sanatçıdır. Şakar her ne kadar hikâyeleri ile tanınmış olsa da deneme türünde de eserler vermiştir. Bu makalede Cemal Şakar’ın denemeleri üzerinden yol almak suretiyle onun sanat anlayışı ve ideolojik tarafı hakkında bilgi sunulduğu gibi sahip olduğu entelektüel müktesebatın edebî kamuya ve daha genel biçimde kendisinin de içinde olduğu “İslâmcı sanatçı” çevresine ne gibi katkılar sağlayabildiği üzerinde durulmaktadır. Varılan sonuçlar, sanatı kendi ideolojik düzlemiyle yorumladığı ve fikirleri ile ortaya koyduğu sanat arasında uyum arayışı içinde olduğudur. Ayrıca modern sanatın açmazlarına dikkat çeker. Müslüman aydın ve sanatçıları, modern sanatın rahatsızlık verdiğini düşündüğü konularda, kendi aradığı çözüme ortak olmaya davet eder. Cemal Şakar’ın denemeleri kültür, sanat ve özellikle edebiyatla ilgilenen kesimi modernizm, edebiyat ve ideoloji üçgeninde düşündürmeye çalışır.

Cemal Şakar is an artist whose name is mentioned in Turkish storytelling after 1980. Although Şakar is known for his stories, he also produced works in essay type. In this article, by going through the experiments of Cemal Şakar, information about his understanding of art and its ideological side is presented, as well as the contributions of his intellectual acquis to the literary public and more generally to the "Islamic artist" environment in which he is included. The conclusions reached are that he interprets art with his own ideological plane and seeks harmony between his ideas and the art he puts forward. He also draws attention to the dilemmas of modern art. It invites Muslim intellectuals and artists to be partners in the solutions they seek, on issues they consider disturbing by modern art. Cemal Şakar's essays try to make people who are interested in culture, art and especially literature think within the triangle of modernism, literature and ideology.